ZMIANA KSZTAŁTU OBUWIA
Rycerze francuscy i inni na Zachodzie przyjęli zwyczaj nakładania na kolczugę, stanowiącą ówczesną zbroję ochronną, długiej barwnej szaty takiego kroju, jak w dworskich ubiorach, rozciętej na przodzie, a czasem i w tyle. W zamęcie walki rycerze w długich ubiorach byli narażeni na niebezpieczeństwo w spotkaniu z wrogiem i łatwo ich było ściągnąć z siodła i stratować. Giermkowie nosili także długie ozdobne ubiory, czasem na dolnym brzegu rozcinane w dtugie wąskie zęby , przy czym ubiory giermków i orszaku rycerza miały barwy jego tarczy herbowej.Około połowy XII w. zmienił się kształt obuwia męskiego i kobiecego pod wpływem mody wschodniej; miał on formę zaostrzoną i lekko wydłużoną. Ten typ obuwia o ostrych przodach przejęli rycerze zachodni z prastarego kształtu syryjskich trzewików, które mieli sposobność poznać w czasie długiego pobytu w miastach syryjskich podczas wypraw krzyżowych.
