UBIORY SZYTE Z GRUBYCH TKANIN

Rzeźby na fasadach katedr i kościołów francuskich z XIII w. przekazały w personifikacjach sięcy liczne przykłady odzieży chłopów ciężko pracujących na roli i przy zajęciach gospodarskich. W letniej porze ubiory redukowały się do luźnych, długich płóciennych spodni ściągniętych paskiem, na którym zwisała torebka, nóż i osełka do ostrzenia sierpa lub kosy. W ubiorach szytych z grubych tkanin wełnianych, jak podają źródła pisane, przeważała barwa niebieska, szara, biała i brązowa, którą miały najczęściej tańsze gatunki sukna. Wełniana odzież chłopska była znacznie krótsza od dworskiej — sięgała do kolan; przy chłopskim ubiorze były często przyszyte kaptury albo też noszono osobno uszyte kaptury z nie­wielkim kołnierzem.