SZARFA Z KLEJNOTAMI
Późniejszy ubiór św. Agnieszki na mozaice z VII w., również odmiana mody bizantyńskiej kobiety należącej do domu cesarskiego, nie posiada już tej lekkości i wdzięku. Nowym szczegółem tego ubioru jest sztywna szarfa z klejnotami – loros, która w reprezentacyjnych ubiorach zastąpiła dawną lekką draperię palli, narzucaną na dalmatykę. W dalszym rozwoju mody bizantyńskiej loros zredukowano w XI w. do długiego prostokąta, zwisającego spod kołnierza pionowo aż do brzegu ubioru. Charakterystycznym atrybutem godności cesarzowej była lekka tarcza (thorakion) z tkaniny wzorzystej, na której w reprezentacyjnych portretach cesarzowa opierała lewą dłoń, trzymając w prawej ręce lekkie berło .