RZYMSKIE UBIORY MĘSKIE

Najprostsze i najdawniejsze rzymskie ubiory męskie, po­wszechnie używane, składały się z opasania bioder chustą (,subligaculum, licium) i narzucanego niewielkiego płaszcza, lekko zaokrąglonego, o proporcjach i kształcie zbliżonym do chlamidy. Płaszcza takiego w Rzymie nie spinano sprzącz­ką, lecz układano jak grecki himation. W czasie przestrze­gania prostoty życia w Rzymie okrycie wierzchnie było z kosmatej tkaniny wełnianej, tkanej z kluczkami wełny Cgausape), i służyło też do przykrycia w nocy. Tkanina taka była używana jeszcze w I w., później zaś wyszła z mody.Tunikę bez rękawów przyjęto już we wczesnym okresie re­publikańskim. Okrywano ją togą, początkowo niewielkich rozmiarów, jak na słynnym posągu oratora .