RZYMSKIE UBIORY KOBIECE
O ubiorach kobiecych z okresu cesarstwa pozostało dużo współczesnych wzmianek w literaturze satyrycznej. Podają one m. in., że tkaniny wełniane już we wczesnym okresie cesarstwa zaczęły szybko wychodzić z mody; na ich miejsce wprowadzały zamożne kobiety z rodów senatorskich tkaniny bardzo cienkie z jedwabistego lnu. Od II w. n. e. pojawiły się modne tkaniny bawełniane z wątkiem bawełnianym na lnianej osnowie — były one tak cienkie, że niemal przejrzyste. Wyroby te, sprowadzane z Indii, były bardzo cenione w Rzymie ze względu na ich miękkość i łatwość farbowania na żywe odcienie barwy czerwonej, ametystowej, żółtej i in. Z takich cienkich tkanin sporządzano wierzchnie tuniki, spinane na ramionach szeregiem fibul i drobno plisowane na wzór greckich lnianych chitonów według mody jońskiej.