RZYMSKIE UBIORY KOBIECE

O ubiorach kobiecych z okresu cesarstwa pozostało dużo współczes­nych wzmianek w literaturze satyrycz­nej. Podają one m. in., że tkaniny wełniane już we wczesnym okresie cesarstwa zaczęły szybko wychodzić z mody; na ich miejsce wprowadzały zamożne kobiety z rodów senatorskich tkaniny bardzo cienkie z jedwa­bistego lnu. Od II w. n. e. pojawiły się modne tkaniny bawełniane z wątkiem bawełnianym na lnianej osno­wie — były one tak cienkie, że niemal przejrzyste. Wy­roby te, sprowadzane z Indii, były bardzo cenione w Rzymie ze względu na ich miękkość i łatwość far­bowania na żywe odcienie barwy czerwonej, ametys­towej, żółtej i in. Z takich cienkich tkanin sporządzano wierzchnie tuniki, spinane na ramionach szeregiem fibul i drobno plisowane na wzór greckich lnianych chitonów według mody jońskiej.