RĘKAWY UBIORU

Na posągach kobiecych powtarza się zestawienie obcisłej sukni wierzchniej, nisko przepasanej, z szerokimi rękawami, nałożonej na cienką suknię spodnią, z której widać tylko końce wąskich rękawów. Rękawy ubioru wierzchniego są bardzo szerokie; w jednym z przykładów nadmierną szerokość rękawów zmniejszono węzłami na tkaninie rękawów, co stanowi również i motyw dekoracyjny. Przy opuszczeniu rąk rękawy ciągnęłyby się po posadzce razem z na­rzuconym na ramiona płaszczem. We wszystkich ubiorach kobiecych z Chartres i innych zabytkach tego okresu powtarzają się obszycia z barwnej i wzorzystej tkaniny lub haftu przeważnie o moty­wach geometrycznych.Zaznaczone w górnej części ubiorów kobiecych drobne fałdy poprzeczne tworzyły się zapewne na cienkiej tkaninie przy sznurowaniu nie zeszywanych boków sukni.