NAJPROSTSZA FORMA PEPLOSU
W ubiorach kobiecych używanych po wojnach perskich wystąpiła znaczna przewaga peplosów wełnianych według mody doryckiej, które wchodziły częściowo na miejsce wytwornych chitonów jońskich. Peplos stał się w tym okresie ogólnie noszonym ubiorem kobiecym; występuje na wielu zabytkach sztuki. Dość często na jednym zabytku widzimy obok siebie, zestawione kontrastowo, joński chiton lniany i wełniany peplos; artyści greccy podkreślali przy tym różnicę w układzie fałdów obydwu rodzajów tkanin .Najprostszą formą peplosu był prostokąt tkaniny, złożony w połowie długości, spięty na ramionach i otwarty z lewego boku; ozdobniejszy był peplos również nie zeszyty, z „odrzutką”