NA RAMIONACH I BARKACH
Drapowanie dużego himationu ukazują w kolejnych fazach naczynia malowane. Rozpoczynano tę czynność od ułożenia na ramionach i barkach tkaniny ze zwisającymi równymi częściami; prawą ręką zarzucano połę płaszcza na lewe ramię lub przerzucano na plecy, co zwano układem od prawej ręki. Przy zarzucaniu himationu prawe ramię mogło pozostawać odkryte; było to dogodne przy drapowaniu płaszcza na chitonie . W epoce Peryklesa (499 —429 p. n. e.), jak również i De- mostenesa (384—322 p. n. e.), najczęściej był używany schemat układu himationu, w którym lewe ramię aż do dłoni było owinięte tkaniną płaszcza, tak że możliwa była spokojna gestykulacja tylko prawą dłonią. Himation mógł również okrywać dokładnie całą postać. Zarzucanie poły himationu na głowę na znak żałoby, znane z epoki homeryckiej i archaicznej, po okresie tym wyszło z użycia.
