KOŁNIERZOWE NASZYJNIKI
Kołnierzowe naszyjniki bizantyńskie były złotniczej roboty, często ażurowo traktowanej, i składały się z wycinków koła z klejnotami i zwisającymi perłami z aga- tu lub kryształu; mogły być również ze złotolitej tkaniny, na której naszywano kamienie w złotej oprawie i obrzeżenie z pereł. Korona cesarzowej Teodory jest podobna do korony cesarza Justyniana; spoczywa na ciemnym, purpurowym, obsypanym perłami czepcu pokrywającym włosy. Z korony zwisają dwa wisiory pereł i na przodzie złotej obręczy wysuwa się egreta (lofos) z pereł i kamieni. Fryzura i korona cesarzowej w tej samej formie występują na dwóch znanych dyptykach w 117 strój patrycjuszek rzymskich z poł. VI w.; wzorzyste dalmatyki, ozdobne tuniki, pasy przedstawiających inne osobistości.