HANDEL WYROBAMI
Handel wyrobami prywatnych pracowni tkackich był powierzony cesarskiemu urzędnikowi, który zakupywał całą ich produkcję po nisko ustalonych cenach. Wielu tkaczy, zrujnowanych tym systemem, wyemigrowało w VI w. do Persji. Wprowadzenie hodowli jedwabników w 553 r. do Bizancjum i oparcie jej na bazie plantacji drzew morwowych nie mogło wpłynąć w ciągu niewielu lat na uniezależnienie przemysłu jedwabniczego od przywozu surowca. Dopiero przy końcu VI w. ilość przędzy jedwabnej była wystarczająca na pokrycie potrzeb manufaktur cesarskich i prywatnych. W początkach istnienia tkackich pracowni cesarskich sprowadzano na potrzeby dworu chińskie tkaniny jedwabne za pośrednictwem Persów; używano również jedwabnych tkanin syryjskich.