CZĘŚĆ SKRĘCANA W SZNURY
Część skręcana w sznury, od węzła na przodzie opadająca ku dołowi, może być z pozostałej długości osnowy. Prastara technika tkania wzorzystych taśm znana jest nie tylko z zabytków, lecz i z późniejszych ilustracji rękopisu francuskiego, datowanego na 1401 r., gdzie przedstawiona została jako domowa robótka kobieca. Wzorzyste paski kobiece w Chartres ujmują suknię kobiecą w stanie; skrzyżowane w tyle przechodzą drugi raz do przodu już niżej — na wysokości bioder. Węzeł na przodzie jest już na części sznurowej, która, u dołu ramiona, w innym wariancie drobno fałdowany welon lekko rzuconym łukiem otacza twarz, nie zakrywając warkoczy.TJbiory portalu królewskiego w Chartres reprezentują najozdobniejszy dworski typ ubioru kobiecego z XII w. Znacznie uproszczoną formę ubiorów widzimy w scenie tańca z ilustracji słynnego rękopisu Hortus deliciarum, zaczętego około 1159 r., ukończonego w latach 1175 — 1180 .
