Historia ubiorów

Pierwszy schemat polega na udrapowaniu himationu przy skośnym ułożeniu z tkaniny poskładanej przy pomocy listwy ciasno przylegająceji podciąganiu pod nią

Schematem skośnego himationu jest układanie draperii przy pomocy obciśniętej na chitonie osob­nej skośnej listwy z płótna lub taśmy (nazywanej przez

Przeciętna Greczynka nie mogła więc korzystać z takiego ułożenia himationu, jedynie schemat z listwą mógł mieć praktyczne zastosowanie. Zapewne dlatego

Archaiczny kobiecy chiton joński, tylko częściowo widoczny spod himationu, był przed upię­ciem drobno uplisowany i sfalowany. Po bokach ubioru były

W okresie sztuki klasycznej włączyli artyści greccy do tematów kompozycji figuralnej w dekoracji naczyń czerwonofigurowych pełne wdzięku epizody z życia

Ubiory okresu klasycznego osiągnęły w swej prostocie najwyzszy poziom, na którym pozostać miały bez większych zmian jeszcze w początkach okresu hellenistycznego.Z ubiorów

Do bocznych otworow doszywano rękawy również skrojone z wąskich prostokątów, krót­sze lub długie. Nosili ten ubiór przede wszystkim ludzie sta­rzy, kobiety

Chi­ton wiązano lub spinano na ramionach sprzączka­mi. Na przodzie tkanina między sprzączkami była zawsze nieco ku przodowi wyciągnięta i pofałdowana,