BARWA SUKNI

Z barwą tej sukni kontrastowały widoczne rękawy sukni spodniej. Te właśnie suknie wierzchnie bez ręka­wów były często szyte z tkanin ozdobionych barw­nymi pasami, szerszymi i wąskimi, na całej dłu­gości kobiecej sukni powtarzały się dwa lub trzy razy, rozdzielane dużymi odstępami jednolitej bar­wy. Poziome zaznaczenie pasów jasnymi nitkami wątku nie zacierało ogólnego wrażenia wysmuk­łości postaci kobiecej. Narzucane na surcot sukien­ne płaszcze półkoliste podszywano w okresie chło­dów popielicami i wiewiórkami; brzegi ciężkiego, często zsuwającego się z ramion płaszcza łączono taśmą przyszytą do wzmocnionej pod metalową ozdobą tkaniny. Metalowe tarczki, stanowiące uchwyty taśmy przy płaszczach kobiecych, miały pewne znaczenie.