BARWA SUKNI
Z barwą tej sukni kontrastowały widoczne rękawy sukni spodniej. Te właśnie suknie wierzchnie bez rękawów były często szyte z tkanin ozdobionych barwnymi pasami, szerszymi i wąskimi, na całej długości kobiecej sukni powtarzały się dwa lub trzy razy, rozdzielane dużymi odstępami jednolitej barwy. Poziome zaznaczenie pasów jasnymi nitkami wątku nie zacierało ogólnego wrażenia wysmukłości postaci kobiecej. Narzucane na surcot sukienne płaszcze półkoliste podszywano w okresie chłodów popielicami i wiewiórkami; brzegi ciężkiego, często zsuwającego się z ramion płaszcza łączono taśmą przyszytą do wzmocnionej pod metalową ozdobą tkaniny. Metalowe tarczki, stanowiące uchwyty taśmy przy płaszczach kobiecych, miały pewne znaczenie.